Ik ben geboren in Drenthe naast het vliegveld van Eelde. Mijn ouders woonden het eerste jaar van mijn leven bij mijn opa en oma, van moeders kant in. En ja Ik ben dan ook naar mijn oma Hendrikje genoemd. Na een jaar kregen mijn ouders een huis in Eelde en is het gezin behoorlijk uitgebreid. Er kwam elk jaar wel een kind bij, alleen tussen de derde en het vierde kind zat er 3 jaar tussen. Mijn moeder zei dan ook altijd dat mijn broertje een nakomertje was. We hadden veel aanloop en het was een gezellige boel bij ons thuis. Mijn vader werkte in Groningen in de horeca en was weinig thuis als wij vrij waren.

Met een man die werkzaam is in de horeca ben je als vrouw elke avond alleen met de kinderen. Het gevolg hiervan was dat onze vrienden vaak bij ons over de vloer kwamen. Soms waren wij er zelf niet maar dan bleven ze gezellig even bij mijn moeder zitten. Mijn vader was 1 dag in de week vrij, maar nooit in het weekend, en toen wij nog klein waren gingen wij die dag vaak met z'n allen naar Groningen en mochten dan speelgoed uitzoeken. Het was altijd een bijzondere dag als mijn vader thuis was.

Mijn eerste baan kreeg ik, nadat ik een kleine advertentie gezien had van de ABN op de Vismarkt in Groningen, door er gewoon heen te gaan en te vragen naar de personeelschef. Ik had geluk, want hij was er en kon mij gelijk spreken. Ik kwam terecht op binnenlands betalingsverkeer. Na een jaar kon ik doorstromen naar de boekhouding, wat mijn voorkeur had. Ik trouwde met mijn vriend Ton en wij kregen 2 lieve zoons, Erwin en Roy. Ik ben gestopt met werken toen ik kinderen kreeg, dat was in die tijd nog heel gewoon. Ik wilde ook niets anders dan bij mijn kinderen zijn. Als mijn moeder vroeger een keer niet thuis was, als wij uit school kwamen, vond ik dat vreselijk. Na 8 jaar was ons huwelijk gestrand en zijn Ton en ik zonder ruzie uit elkaar gegaan en gaan nog steeds met elkaar om.

Omdat ik weer op een financiële administratie wilde werken, ben ik maar aan de studie gegaan. De tijden waren veranderd en er werden nu diploma's gevraagd. In snel tempo heb ik mijn boekhouddiploma's gehaald en kreeg gelijk een parttimebaan bij het Martini ziekenhuis in Groningen. Ook werkte ik nog als peuterleidster in Schipborg. In 1992 zijn de jongens en ik van Schipborg naar Oud Annerveen verhuisd omdat ik met Jaap getrouwd ben. De jongens waren inmiddels 9 en 7 jaar oud. Ze gingen naar een klein schooltje in Nieuw Annerveen en tussen de middag was Jaap vaak thuis. Als ze 's middags weer uit school kwamen zat ik met de thee en koekjes klaar. We woonden nu op een grote boerderij waar nog heel veel aan verbouwd moest worden. Elk vrij uurtje waren wij aan het werk om het huis en de tuin op te knappen. We deden alles zelf. Na 7 jaar bij het Martini ziekenhuis gewerkt te hebben had ik behoefte aan een nieuwe uitdaging. Op een advertentie van Wola, een bedrijf in schoonmaakartikelen, heb ik op de functie van boekhouder gesolliciteerd. Tot grote schrik van mijzelf werd ik aangenomen. Ik had het goed naar mijn zin in het ziekenhuis, maar na 7 jaar op de crediteuren administratie wilde ik eigenlijk wel meer. Hier werd ik verantwoordelijk voor de gehele financiële administratie en dat was wel even iets anders. Op dit moment werk ik bij Telson in Leens, een garnalen verwerkingsbedrijf. De garnalen pelmachines v/d familie Kant staan ook bij ons.

Een mooie uitlaatklep in een druk bestaan is onze zeilboot geworden. Als het weer goed is en soms ook gewoon omdat wij er aan toe zijn, gaan wij een weekendje weg. Het is ons oplaadpunt geworden. Tot nu toe heb ik werkgevers gehad waarvan ik 5 weken achtereen met vakantie mocht. De eerste vakantiedag zaten wij al op de boot en probeerden zover mogelijk te komen. Sinds dat wij een boot hebben zijn wij er elke vakantie mee op pad gegaan. De jongens en onze hond Odin gingen dan ook gewoon mee. In mei 2006 is onze hond overleden en konden wij nachten door gaan varen, want hij weigerde om aan boord zijn behoefte te doen. De jongens waren inmiddels ook al lang het huis uit en nu varen Jaap en ik samen de boot.